Slytherin (again)

 Ze specialną dedykacją dla MrocznejKosiarki, Kiwi oraz Tity Pocky! To dla Was - moich pierwszych, najwierniejszych i najukochańszych czytelniczek, które uratowały mojego bloga przed usunięciem!!
Ciekawostka - wszystkie miejscowości o których jest mowa na blogu istnieją na prawdę.

- SLYTHERIN!!
 Stół Ślizgonów wydał oklaski, ale ja zamarłam. Serce podeszło mi do gardła.
- Maureen, czemu jesteś taka blada? - zaniepokoił się David.
- Przecież nie wydajesz swojej siostry na łaskę wężom. - zażartowała Holon. - Teraz już wiesz, że być w Slythrinie to nie jest skazanie na śmierć, czy wydziedziczenie. Spokojnie. Ona po prostu bardziej przypomina ciebie.
- Masz rację. - machnęłam ręką. - Niepotrzebnie się przejmuję.
- Maureen, Maureen! Zobacz jestem z tobą w domu! - Zella podbiegła do mnie.
- Widzę właśnie.
 Dziewczynka wskoczyła na miejsce obok mnie, a ja potargałam jej włosy. siedzieliśmy cicho do końca ceremonii a potem wysłuchaliśmy przemówienia profesor Starrix.
- Moi kochani uczniowie! W zeszłe wakacje przyszło nam pożegnać profesor Minerwę McGonnagal. Była bardzo mądrą dyrektorką, jedną z najlepszych opiekunek Gryffindoru oraz wymagającą nauczycielką transmutacji. Podczas wojny dzielnie uczestniczyła w ruchu oporu przeciw Sami-Wiecie-Komu. Teraz to mi przyszło ją zastąpić. Nie sądzę by kiedykolwiek udało mi się jej dorównać, ale będę próbowała być najlepszą dyrektorką jaką potrafię. Nie zrezygnuję jednak z nauczania Obrony Przed Czarną Magią. Mam nadzieję, że wywiążę się dobrze z obu tych obowiązków. Tak więc rok szkolny uważam za rozpoczęty! - wykrzyknęła na koniec.
 Stoły zapełniły się jedzeniem i uczniowie rzucili się by skosztować przysmaków.
- O rany, ale mi brakowało hogwarckiego jedzenia! - Dave właśnie nakładał sobie pachnącą wołowinę.
- Przecież twój tata jest kucharzem. - nie mogła zrozumieć Holon.
- Tak, ale jego potrawy mi tak nie smakują.
 Zella rozglądała się po stole i nie mogła się zdecydować co sobie nałożyć. Przypomniałam sobie mój dzień przydziału. Gdy mnie odesłano do Slytherinu byłam załamana. To przez sos poznałam Davida. A po uczcie Holon. Mogę mieć tylko nadzieję, że Zelli trafi się takie samo szczęście.
 Po skończonej kolacji wróciliśmy do Pokoju Wspólnego. Pomachałam Zelli. Dziewczynka poszła do swojego dormitorium, a my - starsi - zostaliśmy by uczcić nowy rok szkolny.
- Piwo kremowe? - jeden ze Ślizgonów rozdawała butelki.
 Wzięłam jedną. Poszukałam Davida. Akurat witał się ze swoimi kumplami z dormitorium. Gdy mnie zauważył, przysunął mnie do swojegi boku. Odgarnął mi włosy z twarzy i pocałował na oczach całego Pokoju Wspólnego! Seth i stojący wokół nas chłopcy zaczęli gwizdać i wołać "Gorzko, gorzko!" jak na weselach. Kiedy Dave mnie puścił zrobiłam się bardzo czerwona. Zrobiło mi się gorąco pomimo niskiej temperatury w lochach. Uciekłam z tłumu chłopaków. Znalazłam Holon na jednej z kanap przy drzwiach.
- Na ... brodę ... Merlina! - wykrzyknęła gdy podeszłam. - Ty i David!? Nigdy bym się nie spodziewała! Ale jak? Od kiedy?
- Tamtego dnia, zaraz po tym jak Meghan ogłosiła, że mamy trzecie miejsce. Pocałował mnie wtedy. A ja ...
- Nie miałaś serca go odepchnąć? - podsunęła Holon.
- Nie! Ja też go kocham.
- Zalewasz! - Ślizgonka podskoczyła na kanapie ze zdziwienia.
 Zrobiłam się jeszcze czerwieńsza (jeśli to możliwe) i zamilkłam otwierając kremowe piwo. Po upiciu paru łyków podszedł do mnie David.
- Maureen chodź potańczyć.
 Zawachałam się. Nie wiedziałam czy odmówić czy nie.
- Maureen … - wyciągnął do mnie rękę. - proszę.
 Odstawiłam piwo i wzięłam go za rękę. Zaprowadził mnie na środek pokoju i dał znak chłopakowi, który wręczył mi piwo. Miles Verte włączył muzykę i zaczęliśmy tańczyć. Po chwili rozpoznałam Rihannę "Take a bow". Wtuliłam się w Dave'a i rozliźniłam.
- Wszystko ok? - szepnął.
- Tak.
- To ... jesteśmy teraz parą?
- A ty jak myślisz?
- No raczej tak. Chyba, że chciałabyś mnie całować dla zabawy.
- Kusząca opcja. - uśmiechnęłam się. - Tak. Od teraz możesz oficjalnie nazywać się Chłopakiem Maureen Moisson.
- Tytuł szlachecki. - skomentował całując mnie w policzek.
 Gdy piosenka się skończyła, nie odeszłam. Miles puścił szybszy kawałek i nawet Holon dołączyła do nas na parkiecie. Tańczyliśmy do 22, a potem większość Ślizgonów poszła spać.
 Ja ledwo przebrałam się w piżamę i położyłam do łóżka, a zasnęłam.
 Śniło mi są, że całuję się z Davidem. Po chwili jednak jego twarz zmieniła się w Raidena. Odskoczyłam od niego. Twarz zmieniła się znowu, tym razem był to Gannert - TEN Śmierciożerca, który zabił Saden.
- Wtawaj. - obudził mnie głos Avalo.
 Oddychałam płytko. Sen inny niż ten co zwykle, śnił mi się tylko na początku roku.
- Dalej Maureen! Dzisiaj jest pierwszy dzień! - szczebiotała Blondyna 1, jak zwykłyśmy ją ja i Holon nazywać.
- Ekscytujesz się jakby to był nasz pierwszy rok. - skomentowała Ricci.
 W naszym dormitorium panuje jasny porządek. Avalon - Blondi 1* - zawsze budzi nas wcześniej niż powinnyśmy. Makenzee - Blondyna 2* - zawsze ją lekcewarzy, doprowadzając ją tym do szału i wywołując kłótnię. Ricci - Blondyna 3* - zawsze rzuca wszem i wobec groźne spojrzenie i na każdy temat potrafi powiedzieć złe zdanie, oraz wściekać się o co tylko można i nie można. Niepodważalny pożądek.
- Po prostu cieszę się na nowy rok. - Avalon uśmiechnęła się do Blondi 3.
- Mhm, jasne. - mruknęła spod kołdry Mak, dotychczas udająca, że śpi.
 Blondi 1 poczerwieniała. Naciągnęła swój sweterek i ruszyła w stronę śpiącej Ślizgonki. Podniosła kołdrę nad jej stopami i pociągnęła dziewczynę za nogi. Ta zdołała złapać się poduszki i teraz przywaliła nią Avalon tak, że został na niej odciski szminki.
 Holon wyszła właśnie z łazienki, o mały włos unikając lecącego w jej stronę pluszowego smoka należącego do Ricci. Teraz już wszystkie blondynki walczyły ze sobą. Avalon była wściekła na Makenzee, za to, że nie wstała, a Makenzee była wściekła na Avalon za to, że ją obudziła. Ricci tylko wykorzystywała okazję żeby się wyżyć.
 Rzuciłam Holon spojrzenie typu "Ratuj się" i poszłam do łazienki się ubrać. Szybko wcisnęłam się w mundurek i przejechałam po ustach pomadką o zapachu wiśni. Upięłam włosy w luźny koński ogon i uciekłam z dormitorium zabierając szybko moją wojskową torbę na książki.
 W Pokoju Wspólnym David i Holon siedzieli na jednej z kanap przed kominkiem, wsłuchując się w trajkot Zelli.
- Mają na imię Stacia, Mandy i Lotty. Stacia jest straszną divą, a Mandy jest taka sama. Lotty jest fajna, ale ma jakąś obsesję na punkcie eliksirów. Mówi,.że jeśli nie będzie mieć samych wybitnych to jej rodzice - mistrzowie eliksirów - ją wydziedziczą.
- Hej. Słyszę, że nie ma tragedii. - zagadnęłam.
- Tak. Wszystko jest ok. Sprawdzałaś już co macie na pierwszej lekcji?
- Zielarstwo ze Skunksami.
- Skunksami? - zdziwiła się moja siostra.
- W herbie Hufflepuffu jest borsuk, ale wygląda jak skunks. Dlatego Puchonów nazywamy Skunksami. - wytłumaczyła Holon.
- A śmierdzą jak skunksy? - chciała wiedzieć Zella.
- Przekonaj się sama.
 Wyszliśmy z Pokoju Wspólnego kierując się na śniadanie. Po drodze spotkaliśmy Sashę.
- Co tam?
- Zella ma w dormitorium dwie divy i dziedziczkę eliksirowych mistrzów, a u nas trwa wojna blondynek. - zdałam relację.
- David?
- Po staremu. Randy zapomniał książki do transmutacji, a Patrick zamierza wypróbować Eliksir Miłosny Braci Wesley. Natomiast Seth chce w tym roku zostać kapitanem dróżyny.
- Flora, Abygail i Jean ciągle tylko nawijają o lekcjach, ocenach i przyjaźni z panią Prince.
- Kujonki Krukonki. - zaśpiewała Zella.
 Weszliśmy do Wielkiej Sali. Była tam już połowa szkoły, w tym cała moja rodzina. Bliźniaczki natychmiast podbiegły do siebie wdając się w długą rozmowę. Brandon puścił mi oczko, a Marilyn gestykulowała rozmawiając ze swoimi koleżankami.
 My zasiedliśmy przy stole Ślizgonów i nałożyliśmy sobie ser na kanapki. Właśnie dokładałam ogórek gdy przez okno wleciała Sowia Poczta. Dziewczynki dostały list od mamy i zaraz zabrały się za napisanie odpowiedzi.
- Maureen pójdziesz z nami wysłać list? - zapytały równocześnie.
- Pewnie, już i tak skończyłam.
 Wstałam od stołu i skierowałam dziewczynki do sowiarni.

1 rok później

 - Przyszedł list od mamy! - powiedziała Zella wymachując mi kopertą przed twarzą.
- Czyli mam rozumieć, że mam z wami iść do sowiarni?
 Bliźniaczki potaknęły energicznie. Wstałam od stołu i skierowałam dziewczynki do sowiarni. Gdy przeszłyśmy już wsztkie partie schodów, otwarłam drzwi. Nie stał za nimi nikt inny jak ...


* Ksywy : Blndyna 1, Blondyna 2, Blondyna 3 zostały wymyślone przezwymienioną powyżej MrocznąKosiarkę ;)